Bende anladım..

Bende anladım...
Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış, Kendi yolumu çizdiğimde
anladım. Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım.. Yüreğinde aşk olmadan
geçen hergün kayıpmış, Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım...
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden, Neden hiç ağlamadığını
anladım.. Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım.. Bir insanı herhangi biri
kırabilir, ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş, Çok acıttığında
anladım.. Fakat,hakedermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım.. Yalan söylememek
değil, gerçeği gizlememekmiş marifet, Yüreğini elime koyduğunda anladım..
''Sana ihtiyacım var, gel ! '' diyebilmekmiş güçlü olmak, Sana ''git''
dediğimde anladım.. Biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum''
diyebilmekmiş sevmek, Git dediklerinde gittiğimde anladım.. Sana sevgim
şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan, Büyüyüp bana
sımsıkı sarıldığında anladım... Özür dilemek değil, ''affet beni'' diye
haykırmak istemekmiş pişman olmak, Gerçekten pişman olduğumda anladım.. Ve
gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş, Sevgi dolu yüreklerin gururu
olmazmış, Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.. Ölürcesine
isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi, Beni afetmeni
ölürcesine istediğimde anladım.. Sevgi emekmiş, Emek ise vazgeçmeyecek
kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş.... Can YÜCEL