Bu sabah aynaya baktığımda, gülümseyen yansımamda,
kendime yeniden daha çok gülümseyebildiğimi
görüyorum.
Gülümseyen bana, göz kırpıp;
-Çok güzelsin, bu gün dünden daha güzelsin. Gülen yüzün
hiç solmasın diyorum. Aynadaki benle birlikte gülüyorum.
yüreğimi daha çok sevinç kaplıyor. Beni koşulsuz seven
beni, daha çok seviyorum ve birden bire kendimi
kucaklamak istiyorum coşkuyla.
Sarılıyorum kendime, başımı sanki kulağıma ulaşacakmışım
gibi eğiyorum ve usulca :
-İyiki varsın
diyorum.
Böyle dedikçe içime baharın coşkusu, şakıyan kuşlar ve
rengarenk çiçek bahçeleri doluyormuş gibi oluyor o anda..
Aynadaki benin yanağından makas alamayacağımı anlayıp
çapkın bir bakışla göz kırpıyor, sevgi dolu, sıcacık bir
öpücük gönderiyorum..
-Seni seviyorum. Sen her halinle sevilmeye layıksın.
diyorum.
Küçük bir çocuğun telaşlı sevinciyle sekerek ayrılıyorum
aynanın karşısından.
Aynadaki benin sevgi dolu cümlelerimden aldığı hazzı
hissettikçe bana beni yansıtan herkesi o sihirli sözle
karşılarsam yaşamımdaki mucizelerin neler olacağını
tahmin etmeye çalışıyorum.
Ben bile şaşırıyorum bu sihirli cümlenin ve gülen güzel
gözlerle bakmanın çoğalan yansımasının güzel etkisine.
Suya atılan taşın yarattığı daireler gibi yayılıyor kime bu
gözle baksam, o gözlerle karşılanıyor ve hep huzur ve
sevgiyle karşılanıp uğurlanıyorum.
Ben sevgimi yansıtıp, güzellikleri herkesle büyütüp ,
sevgiyle çoğalıyorum..
Handan Senan
