15 Ekim 2011 Cumartesi

Ne yazıkki büyüdük ve büyüdükçe kirlendik.

 

Ne yazıkki büyüdük ve büyüdükçe kirlendik.


Ne yazıkki büyüdük ve büyüdükçe kirlendik. - 1
 
Yağmur, toprağı yeryüzünü yıkıyor. su elimizi yüzümüzü! Peki ruhumuzu ne ile yıkamalıyız?
Ruhumuzu arındırmak gerekmiyor mu?
Ruhumuz bebek saflığında değil. Ne yazıkki büyüdük ve büyüdükçe kirlendik.
Ama bebek saflığında olabiliriz.
bu sadece sevgiyi seçtiğimizde gerçekleşir.
Affetmeye başladığımızda,
Öfkeli ve kırgın olmaktan vaz geçtiğimizde saf sevgi olmaya başlarız.
İçimizde bizi sevgi olmaktan engelleyen, bizi kırgın ve öfkeli yapan olumsuz kalabalıkları barındırmaktan vaz geçtiğimizde Sevgi olmayı seçtiğimizde ışığımız artar. Çünkü içimizde ışığımızın yansıması için yer açılır.
İçimizde, öfkenin, kırgınlıkların zannetmelerin yarattığı karanlıklar ışığa yenik düşmeye başlar.
Aydınlandıkça, kendimizi tanımayı öğrenir ve tanıdıkça kabul ederiz.
ruhumuzu Sevginin ışığıyla yıkayarak özümüze giden yolculuğumuzda, apak, saf ve sade olabiliriz..♥♥

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder